Թզի չիր, ծիրանի, դամբուլի, խնձորի … Մեղրիում ամռան ամիսներից սկսած չաթանները չեն դատարկվում: Մեղրիի չրի համբավը Հայաստանի սահմաններից դուրս է հասնում:
Լյովա Ահարոնյանը և Լիլիկ Մկրտչյանը, բացի հիմնական աշխատանքից, արդեն 15 տարի է զբաղվում են գյուղատնտեսությամբ, բայց վերջին տարիներին մասնագիտացել են հատկապես չրերի պատրաստման գործում: Գործն առավել արդյունավետ դարձնելու համար վաճառեցին բազմաբնակարան շենքի բնակարանը, տեղափոխվեցին հողամասին մոտ գտնվող իրենց պատկանող հին հնձանը, ձևափոխեցին, չրանոցին հարմար պայմաններ ստեղծեցին:
Մշակում եմ սեփական այգին, ստացված մրգերից չիր են պատրաստում, ինչպես իրենք են նշում՝ սպառման խնդիր չեն ունենում, շատ դեպքերում գնորդներն են գտնում իրենց:
Կարելի է ժամերով նստել ու նայել չաթանների վրա փայլող չրերին:
Հյուրեր են ունենում, ովքեր գալիս են ուղակի նայելու և հիանալու: Լինում են դեպքեր, երբ մոտենում, հարցնում են.
– Գաղտնիք կա, ասեք,- ժպտում են:
-Գաղտնիք չունենք, սիրով ենք պատրաստում:
Արդեն չորացած միրգը ապակյա բանկաների մեջ են պահում, ասում են.
– Տրամաբանական է, եթե օդ չկա մեջը մանրէ չի զարգանա:
Առաջիիկայում պատրաստվում են ընդլայնել արտադրությունը և պատրաստ են իրենց փորձով կիսվել ցանկացողների հետ: