Մեղրիի թիվ 1 դպրոցում իրականացվում են վերանորոգման վերջին աշխատանքները:   “Մեդիա թիմի”-ի երիտասարդ լրագրողները զրուցեցին դպրոցի տնօրեն Ս. Սարգսյանի հետ՝
– Պրն. Սարգսյան ե՞րբ կավարտվեն դպրոցի վերանորոգման աշխատանքները:
– Մասնակի վերանորոգումն ավարտվել է, երրորդ հարկը ամբողջովին պատրաստ է, իսկ առաջին և երկրորդ հարկերի վերանորոգումը ընթացքի մեջ է, վերանորոգվել են նաև դպրոցի մուտքն ու խոհանոցը: Ծրագիրը շարունակական է, ուսումնական տարվա վերջում երկրորդ հարկի վերանորոգման աշխատանքները ամբողջությամբ կավարտվեն: Նախատեսում ենք իրականացնել նաև բակի կանաչապատում, իսկ հարակից այգում՝ պտղատու ծառերի աճեցում:

Այս տարի ինչպե՞ս եք իրականացնելու ջեռուցումը:
– Ինչպես գիտեք, Մեղրիում իրականացվում են գազաֆիկացման աշխատանքներ, եթե այն շուտ ավարտվի՝ դպրոցը նույնպես կգազաֆիկացվի, իսկ եթե ոչ, ինչպես անցած տարի, այս տարի նույնպես երրորդ հարկը կջեռուցվի էլեկտրասալիկներով, իսկ առաջին և երկրորդ հարկերը՝ փայտի վառարաններով:
Մեր դպրոցի առավելությունն այն է, որ այն արևկող է:

– Այս տարվա շրջանավարտները ի՞նչ հաջողությունների են հասել:

– Շրջանավարտներից  մեծ մասը ընդունվել են պետական  բուհեր , ունենք նաև անվճար ընդունվողներ:

Ինչպե՞ս է ընթանում այս տարվա աշակերտների ընդունելությունը:

– Վերջին տարիներին  աշակերտների աճ է գրանցվել:  Արդեն ունենք մոտ 40 դիմում, այնպես որ կունենանք երկու առաջին դասարաններ:
Մեղրիի թիվ 1. միջնակարգ դպրոցում  որպես օտար լեզուն անցնում են  ռուսերեն  և գերմաներեն , հարցին՝ արդյո՞ք չեք նախատեսում դպրոցում անգլերեն լեզվի  ուսուցում, պարոն Սարգյանը նշեց, որ ներկա պայմաններում անգլերեն սովորելու հնարավորությունները շատ են, , իսկ գերմաներեն սովորելու հնարավորությունները՝ սահմանափակ այնպես, որ սա էլ դպրոցի առավելություններից է:

Պրն. Սարգսյանը  նշեց, որ դպրոցում պարբերաբար իրականացվում են ուսումնական  տագնապներ:  Յուրաքանչյուր հարկ ունի տարհանման իր գրաֆիկը, երեխաները արդեն սովորել են որտեղից դուրս գալ և որտեղ գնալ: Դպրոցին հարակից տարածքում կա նաև ապաստարան:

Ինչպե՞ս է իրականացվելու աշակերտների սննդի կազմակերպումը:

Այս տարի նուրյնպես 1-4-րդ  դասարանի աշակերտները կապահովվեն տաք սննդով:

Նյութի հեղինակ ՝ Իզաբելլա, Ժորա, Թովմաս

– Տանը ոչինչ դեն չենք նետում, անպիտան ու հին  իրերին նոր շունչ եմ հաղորդում:

Շնորհաշատ այս աղջիկը Լուսինեն է, սովորում է Երևանի պետական համալսարանի աշխարհագրության ֆակուլտետում, օգնում է ընտանիքին գյուղատնտեսական աշխատանքներում, իսկ ազատ ժամանակ՝ ստեղծագործում:

­­- Իմ մուսան Մեղրիից է գալիս, հիմնականում ստեղծագործում եմ տանը, ոչինչ դեն չենք նետում, ձեռքի տակ եղած իրերից հետաքրքիր բաներ եմ պատրաստում: Չեմ սիրում պարապ նստել, անընդհատ ուզում եմ ինչ որ բան պատրաստել:

­- Պատահական տեսա այս նկարը ինտերնետում ու  որոշեցի պատրաստել, բակից հավաքեցի քարերը ու սկսեցի: Ինչ որ սկսում եմ մինչև վերջ ավարտում եմ, կիսատ չեմ թողում, երբեմն լինում է ուրիշ բան եմ մտածում, վերջում  լրիվ ուրիշ բան է ստացվում:

Լուսինեն ձեռքի աշխատանքները նվիրում է ընկերներին ու հարազատներին:

­-Ինձանից մի հուշ թողնում եմ, տարիներ հետո, երբ նայեն՝ կհիշեն:
Լուսինեն հույս ունի հետագայում աշխատանքները կվաճառի ու կթեթևացնի ընգանիքի հոգսը:

 

Մեծ գործեր չեմ արել, բայց փոքր գործեր շատ ունեմ:
Հորս մահից հետո մեր  ուղեղում խմորվեց հուշաղբյուր կառուցելու  գաղափարը և եղբայրներիս հետ սկսեցինք կառուցել այն:

Մասնագիտական կրթություն չունեմ, բայց տիրապետում եմ ամեն ինչի (քչից –շատից), դպրոցական տարիքից փայտի հետ աշխատել սիրել եմ, սիրում եմ ծաղրանկարներ անել:

–Տիգրան, արդյո՞ք հեշտ էր ձեզ համար այս գաղափարը իրականացնելը:
– Այս կյանքում ոչինչ հեշտ չի լինում, հեշտը մենակ պատկերացնել ու չանելն ա, երբ սկսում էս անել, հատիկ – հատիկ դժվարություններ են առաջանում:

–Այս գործը միայնակ ե՞ք արել:

-Ինձ օգնել են բոլորը,  հարազատներս ու ընկերներս, անգամ անծանոթներ: Շատ շատերը օգնել են իրենց ժպիտով:

–Այն  ինչ սկզբում պլանավորել էիք և արդյունքը, իրարից շատ ե՞ն տարբերվում:

Ոչ, ամեն ինչ ստացել եմ, կատարել եմ մանրակրկիտ աշխատանք, ուղակի կան բաներ որոնք պակաս են, դեռ անելիքներ կան, նախատեսում եմ կառուցել սանհանգույց:

–Ի՞նչ շինանյութ եք օգտագործել:

-Հիմնականում օգտագործել եմ տեղական գրանիտ, փայտ և ոչ տեղական ժեշտ:
–Ե՞րբ եք տնկել ծառուղին և ի՞նչ ծառեր են:
-Կանադական բարդիներ են, արդեն չորս տարի է:

– Որոշ ժամանակ զբաղվել եք բիզնեսով, ինչպե՞ս սկսեցիք և ի՞նչը ստիպեց սկսել: Continue reading →