
– Տանը ոչինչ դեն չենք նետում, անպիտան ու հին իրերին նոր շունչ եմ հաղորդում:
Շնորհաշատ այս աղջիկը Լուսինեն է, սովորում է Երևանի պետական համալսարանի աշխարհագրության ֆակուլտետում, օգնում է ընտանիքին գյուղատնտեսական աշխատանքներում, իսկ ազատ ժամանակ՝ ստեղծագործում:
- Իմ մուսան Մեղրիից է գալիս, հիմնականում ստեղծագործում եմ տանը, ոչինչ դեն չենք նետում, ձեռքի տակ եղած իրերից հետաքրքիր բաներ եմ պատրաստում: Չեմ սիրում պարապ նստել, անընդհատ ուզում եմ ինչ որ բան պատրաստել:
- Պատահական տեսա այս նկարը ինտերնետում ու որոշեցի պատրաստել, բակից հավաքեցի քարերը ու սկսեցի: Ինչ որ սկսում եմ մինչև վերջ ավարտում եմ, կիսատ չեմ թողում, երբեմն լինում է ուրիշ բան եմ մտածում, վերջում լրիվ ուրիշ բան է ստացվում:
Լուսինեն ձեռքի աշխատանքները նվիրում է ընկերներին ու հարազատներին:
-Ինձանից մի հուշ թողնում եմ, տարիներ հետո, երբ նայեն՝ կհիշեն:
Լուսինեն հույս ունի հետագայում աշխատանքները կվաճառի ու կթեթևացնի ընգանիքի հոգսը:
